-
1 że|nić
impf Ⅰ vt to marry off- żenić kogoś z kimś to marry sb off to sbⅡ żenić się [mężczyzna] to get married- żenił się z koleżanką z pracy he was getting married to a colleague from work- koniecznie chciał się z nią żenić he was determined to marry her- żenić się bogato to marry rich a. money pot.- żenić się młodo to marry youngThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > że|nić
См. также в других словарях:
żenić — ndk VIa, żenićnię, żenićnisz, żeń, żenićnił, żenićniony «dawać komuś kogoś za żonę, łączyć kogoś z kobietą związkiem małżeńskim» Żenił synów rok po roku. żenić się «o mężczyźnie: zawierać związek małżeński» Żenić się młodo, bogato. Żenić się z… … Słownik języka polskiego
